ارزش حقوقی پیش نویس حاصل از مذاکرات قبلی چقدر است؟ - مجله آیرخ

به گزارش خبرنگاران، دور نو مذاکرات ایران و 1+4 در حالی از روز دوشنبه هشتم آذرماه در وین شروع شده که علاوه بر فرایند جاری بر سر میز مذاکرات، حواشی رسانه ای به بستر اصلی انتقال پیغام ها تبدیل شده است.

با این وجود؛ چنانچه پیش بینی می شد نشست روز اول این دور از مذاکرات بیشتر حول موضوع مشخص اصول و مبانی گفتگوها برای ادامه راستا صورت گرفت و گفت وگوها با موضوع برطرف تحریم، در فضایی سازنده، حرفه ای و صریح به پیش رفت.

در دور اول مذاکرات همه طرف ها به حق ایران برای پافشاری بر برطرف تحریم ها اذعان کردند و مقرر شد نشست کارگروه برطرف تحریم شروعگر مباحث باشد.

چنانچه علی باقری سرپرست هیئت ایرانی شب گذشته در خاتمه نشست افتتاحیه اعلام نمود، ایران تأکید نموده تا زمانی که شرایط تحریم ها روشن نگردد، امکان تصمیم گیری در مورد موضوعات دیگر وجود ندارد و تا زمانی که لیست قرمز تحریمی در میان باشد، چراغ سبز بازگشت آمریکا به توافق روشن نخواهد شد.

در مورد اسناد حاصل از6 دور مذاکره پیشین نیز چنانچه باقری تأکید کرد؛ این اسناد صرفا یک پیش نویس است و هرچند ایران تمام آن ها را کنار نمی گذارد اما پیش نویس اساسا سندی قطعی تلقی نشده و قابل تغییر ومذاکره است، از این رو هیأت اعزامی جمهوری اسلامی ایران میخواهد نظرات و پیشنهادات خود را در مورد متون پیشین ارائه نموده و پیش نویس های تازه ای نیز روی میز بگذارد.

بر این اساس؛ آنچه مسلم است اینکه ایران بنای نادیده گرفتن شش دور مذاکرات قبلی در وین را ندارد، اما چون در شش دور مذاکره قبلی، توافقی صورت نگرفته و حاصل آن در حد یک پیش نویس با پرانتزهای باز به جای مانده، طبعا قابل بحث و مذاکره است.

اصول مذاکره حکم می نماید که تا زمان قطعی نشدن پیش نویس ها، هر یک از طرفین دارای حق اظهارنظر و مذاکره در مورد تمام مطالب را دارند. این واقعیت که بخش مهمی از مذاکرات است در صورتی که با اراده و جدیت طرف های مذاکره همراه باشد به طور قطع نه تنها مانعی در پیشبرد مذاکرات تلقی نمی گردد بلکه می تواند زمینه را برای دستیابی به توافقی محکم و پایدار فراهم کند.

جمهوری اسلامی ایران با مشخص و اعزام هیئتی مجرب و کارآزموده به وین عزم جدی و قاطع خود برای ورود به مذاکراتی سازنده و نتیجه محور را نشان داده و به طور قطع در صورتی که اراده طرف مقابل نیز قوی و پیش برنده باشد امکان بهره گیری از حداقل زمان برای دستیابی به توافق خوب فراهم خواهد شد.

اکنون طرف های مذاکره کننده با پیش نویسی روبرو هستند که بخش هایی از آن می تواند تکمیل و اصلاح گردد. طبعا این پیش نویس نمی تواند به مثابه یک توافق پیشینی مبدا ورود به مذاکرات نو باشد، زیرا این یک اصل منطقی و مورد پذیرش در هر فرآیند مذاکراتی است که تا زمانی که همه چیز مورد توافق قرار نگیرد، هیچ چیز مورد توافق نخواهد بود.

منبع: نور نیوز