مهم ترین نشانه های بچه ها دیرآموز چیست؟ - مجله آیرخ

دلایل این شرایط، شناخته شده نیست، اما این افراد از نظر ظاهری، تفاوتی با افراد عادی ندارند و در نتیجه از روی شکل ظاهری نمی توان آن ها را شناخت. از آن جایی که شناخت کمی درباره این افراد در اجتماع وجود دارد، تا امروز از قابلیت ها و توانمندی های آن ها کمتر استفاده شده است و البته خانواده های آن ها نیز حمایت کمی دریافت می نمایند.

در این پرونده می خواهیم شناخت بیشتری از افراد دیرآموز پیدا کنیم. برای این منظور با مهوش کیان ارثی مادر پسری دیرآموز و فعال در توانمند سازی این گروه از افراد تبادل نظر کردیم. در کنار آن، مروری بر ویژگی های افراد دیرآموز داریم و یک کتاب کاربردی در این حوزه را به شما معرفی می کنیم.

افراد متفاوت، موهبت زندگی هستند

شاید اولین بار باشد که اصطلاح بچه ها دیرآموز را شنیده اید و حالا با آشنا شدن با ویژگی های این گروه از بچه ها با خودتان فکر می کنید که در زمان تعامل با آن ها باید به چه نکاتی توجه داشته باشید.

شاید هم کودک دیرآموزی در خانه دارید و احساس تنهایی زیادی در زمان مواجهه با مسائل مرتبط با فرزندتان دارید و نمی دانید در مواجهه با این مسائل به چه نکاتی باید توجه داشته باشید.

برای پاسخ دادن به این سوالات، به سراغ مهوش کیان ارثی رفتیم. او تجربه زیادی در مورد افراد دیرآموز دارد؛ هم فرزندی دیرآموز دارد و هم سال هاست در دو انجمن سها و خورشید در پی حمایت از افراد دیرآموز و کمک به خانواده های آن هاست.

به تازگی انتشارات دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی خاطرات دوران کودکی و نوجوانی پسرمهوش کیان ارثی را که حالا 33 ساله است در قالب کتابی با عنوان پسردیرآموز من به چاپ رسانده است.

قیمت این کتاب 12 هزارتومان است. این کتاب راه تعامل با بچه ها دیرآموزرا به ما آموزش می دهد. در ادامه با مهوش کیان ارثی نویسنده و فعال حوزه توانمند سازی این افراد، به تبادل نظر نشستیم.

بگذارید از اهداف تان در نوشتن کتاب پسر دیرآموز من آغاز کنیم. در مقدمه کتاب گفته اید هدف اول تان از نوشتن این کتاب انتقال تجربیات تان به خانواده های دارای کودک دیرآموز است، این تجربیات چیست؟

به والدینی که کودک دیرآموز دارند، می خواهم دو نکته را متذکر شوم: اول این که وقتی دیرکرد های رشدی در فرزندتان را دیدید و تشخیص دیرآموزی را دریافت کردید، آن را بپذیرید و در پی آن، به فرزندتان برای کسب نمرات عالی فشار نیاورید. نکته دوم این که برای آموزش مهارت ها به بچه ها دیرآموز، زمان را از دست ندهید. با افزایش سن، آموزش مهارت ها سخت تر می گردد.

پس از همان سنین پایین دنبال آموزش مهارت هایی مانند خواندن ساعت، شناخت پول و استفاده مستقل از تاکسی باشید. بچه های ما این مهارت ها را خود به خود یاد نمی گیرند. باید با برنامه ریزی دقیق این موارد آموزش داده گردد.

البته در کنار این دو نکته، دوست دارم روی موضوع دیگری نیز تاکید کنم؛ این که وابسته کردن فرزند دیرآموز به خود، بدترین ظلم در حق این بچه هاست. پس هر چه بیشتر در مستقل کردن این بچه ها بکوشید.

من به عنوان مادر یا پدر، چطور می توانم به فرزندم کمک کنم تا با همکلاسی دیرآموز خود بهتر ارتباط برقرار کند؟

بگذارید با مثال بگویم، اگر یک روز فرزند شما از مدرسه که آمد با هیجان آغاز به تعریف کرد که بله ما در کلاس مان بچه ای داریم که خیلی کند است یا دایم نظم کلاس را به هم می ریزد و با ما خیلی فرق دارد، خیلی آرام و مهربان برایش شرح دهید که بله بعضی بچه ها نه تنبل هستند و نه بی تربیت. آن ها فقط بچه هایی با توانایی های متفاوت از تو هستند.

بعد برای فرزندتان شرح دهید که ما باید با افرادی که با ما فرق دارند هم آشنا شویم، آن ها در بعضی کار ها از ما کندتر هستند، اما در کنار آن می توانند کار هایی را بهتر از ما انجام دهند. فرزندتان را به رابطه با این فرد تشویق کنید. یادمان باشد این تفاوت داشتن ها به زیبایی زندگی کمک می نماید.

به عنوان یک شهروند درباره افراد دیرآموز به چه نکاتی باید توجه داشته باشم؟

بزرگ سالان باید تفاوت ها را بپذیرند، وقتی این تفاوت ها را پذیرفتیم، آن وقت دیگر خیره به افراد متفاوت نگاه نمی کنیم، آن ها را دست نمی اندازیم و مسخره نمی کنیم. توجه کنید که حضور این افراد در اجتماع اهمیت زیادی دارد.

حذف کردن آن ها، هم به ضرر آن هاست، هم به ضرر خانواده های شان و هم به ضرر جامعه. وقتی در جامعه پذیرش بیشتری وجود داشته باشد، شانس این که این بچه ها بتوانند مستقل از والدین و دیگران، در جامعه حضور پیدا نمایند، افزایش می یابد.

شما تاکید دارید که والدین و به ویژه مادران بچه ها دیرآموز باید برنامه هایی برای کسب آرامش و شادی داشته باشند و دچار احساس گناه در این باره نباشند. می خواهم بدانم چرا این شاد بودن مهم است؟

بگذارید این طور بگویم که از دید من شاد بودن برای همه مهم است. همه در هر موقعیتی که هستند و با هر امکاناتی که دارند باید بتوانند از زندگی خود لذت ببرند. یک شکل خوب زندگی کردن این است که بتوانیم از زندگی لذت ببریم. اما والدین فرد دیرآموز با توجه به دغدغه های بسیار زیادی که دارند، احتیاج بیشتری به زمان هایی برای شادی و کسب آرامش دارند.

من در کتابم جایی از یک مادر دارای کودک دیرآموز نقل نموده ام که می گفت من وسط مهمانی و گپ و گفت و خنده، ناگهان یاد آینده فرزندم می افتم و در آن لحظه، خنده روی لبم خشک می گردد.

این گروه از والدین دغدغه مند هستند، اگر زمانی برای استراحت نداشته باشند، فرسوده می شوند. هر کس با فعالیتی می تواند آرام گردد، یکی ممکن است خیاطی کند، یکی کتاب بخواند.

برای خود من در دوره ای تماشای کارتون باخانمان در عصر های آدینه بود که به من انرژی می داد. در مورد احساس گناه کردن بابت داشتن زمانی برای آرامش و سرگرمی، می خواهم نکته ای را بگویم. یادمان باشد فواید این کار فقط برای مادر یا حتی والدین نیست.

برای تمام خانواده است. چرا که وقتی مادر از انرژی منفی تخلیه شد، دوباره روحیه می گیرد و بعد سرشار از انرژی مثبت می تواند فعالیت های خود را پیگیری و کوشش کند. در این شرایط کیفیت زندگی برای همه افزایش می یابد. بر همین مبنا هم تاکید دارم که اگر امکانش هست و مادر احتیاجش را حس می نماید برای چند ساعتی بچه را دست کسی بسپارد و در پی فعالیت مورد علاقه خودش برود.

ویژگی های دیرآموزان

شناسایی بچه ها دیرآموز به ویژه در سال های پیش از دبستان، کار آسانی نیست. ممکن است آن هاتفاوت چشمگیری با همسالان شان نداشته باشند و والدین تنها متوجه کندی آن ها در کسب بعضی مهارت ها شوند. با افزایش سن و ورود به مدرسه، تفاوت های این بچه ها بیشتر به چشم می آید، اما مهم ترین نشانه های بچه ها دیرآموز چیست؟

دامنه توجه و تمرکز کوتاه:

خیلی زود حواس شان از کاری که انجام می دهند پرت می گردد. این حواس پرتی گاهی خود را به شکل گسیختگی در گفتار و تغییر سریع موضوعات در زمان صحبت نشان می دهد.

زمان واکنش کند:

این کندی می تواند هم در زمان پاسخ دادن به سوالات و هم در زمان تصمیم گیری خود را نشان دهد.

مشکل در تحول زبان:

سیر رشد کلامی بچه ها دیرآموز با بچه ها دیگر فرق دارد. به صورت معمول آن ها دیر آغاز به حرف زدن می نمایند و دامنه لغات محدودتری نسبت به همسالان خود دارند.

کندی در یادگیری:

این بچه ها با سرعت کمتری یاد می گیرند و زودتر نیز فراموش می نمایند. سرعت یادگیری با پیچیده شدن مفاهیم، کندتر می گردد و آن ها از فراگیری مفاهیم انتزاعی و پیچیده ناتوان هستند. ضعف تعامل با بچه ها هم سن: آن ها به صورت معمول با بچه ها کوچک تر از خود ارتباط بهتری دارند و با توجه به ضعف در بعضی مهارت های اجتماعی و حرکتی، با افزایش سن غالبا از ارتباط با بچه ها هم سن خود دوری می نمایند.

مشکل در حرکات ظریف:

بسکمک از بچه ها دیرآموز در حرکات کلی بدن، عملکرد مطلوبی دارند، اما در مقابل زمانی که نوبت به انجام کار های ظریف با انگشتان می رسد، مشکل پیدا می نمایند.

صداقت و زودباوری:

آن ها دروغ نمی گویند و حرف دیگران را به راحتی باور می نمایند. این ویژگی آن ها را در جامعه آسیب پذیر تر می نماید.

یک کتاب در زمینه بچه ها دیرآموز

دسترسی به مراکز آموزشی و حمایتی برای بخشی از خانواده های دارای بچه ها دیرآموز، سخت است. از طرفی معلمان نیز در زمان تدریس و کار با این دانش آموزان ممکن است احساس نمایند، دانش کافی ندارند. این کتاب در این شرایط می تواند کمک رسان باشد.

دانش آموزان دیرآموز و مسائل آموزشی

تالیف: فرامرز افشار و فهیمه آرین

انتشارات: آوای نور

اگر در پی فعالیت هایی هستید که بتوانید توانایی های کودک دیرآموزتان را افزایش دهید، این کتاب می تواند به شما کمک کند.

پ

منبع: برترین ها