سبک های هنرهای رزمی

به گزارش مجله آیرخ، ورزش تکواندو

ورزش رزمی تکواندو دارای سه سبک رسمی به نام های پومسه یا فرم کیورگی و هان مادونگ هستند که در ادامه به معرفی هر یک از آنها می پردازیم.

سبک های هنرهای رزمی

ورزش رزمی تکواندو چندین سبک و فرم دار دارد که از جمله هان مادونگ کیورگی پوسه که جایگاه ویژه ای رو پیدا نموده

لباس تکواندو سبک فرم پومسه این سبک آمیزه ای از ژست ها، لگدها، مشت ها، تکنیک های ایستادن، شرایط و حرکت است که در پاسخ به حمله مهاجم و دفاع شخصی چیده شده است و یکی از مهمترین آموزه های هنرهای رزمی تکواندو است حرکت فنون بر اساس منطق و فلسفه است.

به این ترتیب هماهنگی و کنترل اعضای بدن، سیستم حرکتی و نظم فردی به ورزشکار آموزش داده می گردد. این نوع مسابقات هر ساله به صورت رسمی در سطح ملی و بین المللی برگزار می گردد.

سبک هان فرم ما دانگ هان ما دونگ در واقع نوعی شکستن سخت نوعی دفاع شخصی است و تکنیک های آن مختص تکواندوکاران حرفه ای و وسیله ای برای توسعه ورزش تکواندو است. تکنیک ها و مهارت های شکستن ساده تر از تکنیک های مبارزه است و تسلط بر تکنیک های شکستن و مبارزه باعث افزایش قدرت بدنی می گردد.

آموزش هنرهای رزمی می تواند تا حدودی برای تکواندو مفید باشد.

اما پس از آن، بازیکن برای تکمیل تمرینات و مهارت های خود باید تکنیک های خرد کردن را یاد بگیرد. تکنیک شکستن اشیا احتیاج به تمرین، تمرکز، قدرت و اعتماد به نفس زیادی دارد که یک ورزشکار باید از قدرت بدنی بالایی برخوردار باشد.

مسابقات سبک هان ما دونگ در واقع ویترینی از فنون و مهارت های تکواندو است که هر ساله در سراسر دنیا برگزار می گردد و استادان و قهرمانان دنیای زیادی در این سبک مسابقات شرکت می نمایند.

سبک و فرم کیورگی این یکی از پرطرفدارترین روش های تمرینی تکواندو برای مسابقه است و مسابقات طبق قوانین و مقررات خاصی انجام می گردد. مسابقات این سبک در 3 راند 2 دقیقه ای برگزار می گردد که تکواندوکاران روی تشک مخصوص مبارزه می نمایند، 1 داور وسط و 4 داور دور تشک وظیفه قضاوت مبارزه را بر عهده دارند.

این نوع مسابقات قوانین خاصی دارد و تکواندوکاران ملزم به استفاده از تجهیزات حفاظتی مانند کلاه ایمنی (دستکش)، کلاه، دستکش، آستین، هوگو (حفاظ شکم پشت سینه)، کلاه ایمنی و محافظ لثه هستند.

دستکش تکواندو در مسابقات تکواندو، ورزشکاران ملزم به پوشیدن دستکش برای محافظت از دست و انگشتان خود در برابر آسیب و بعلاوه کاهش شدت ضربات مشت در حین مبارزه هستند. دستکش های تکواندو معمولاً از پلی اورتان و فوم ضربه گیر ساخته می شوند و دارای بند مچی برای محافظت از انگشتان ورزشکار در هنگام لگد زدن هستند.

ساق بند تکواندو در تکواندو از ساق بند برای پیشگیری و کاهش شدت ضربه به نواحی حساس استفاده می گردد. پایه ها از چرم یا پلی اورتان و داخل آن از فوم مقاوم ساخته شده است.

ساعد بند تکواندو ساعدبند یکی از وسایل حفاظتی در تکواندو است که تکواندوکاران برای جلوگیری از آسیب در مسابقات از آن استفاده می نمایند. این ضربه گیر از فوم ساخته شده و نوارهایی برای اتصال آن به ساعد ساخته شده است. بند ساعد در سایزهای مختلف با وزن گوناگون فراوری و روانه بازارهای ورزشی می گردد.

لباسهای نینجا

لباس های نینجا برای یاری به آنها در رسیدن به اهدافشان رنگ آمیزی شده است. آنها بعلاوه لباس های فانتزی می پوشیدند که در صورت لزوم از آن برای بیرون آمدن مخفیانه استفاده می شد. لباس های نینجا دارای جیب های مختلفی برای اقلام مختلف هستند، دو جیب در هر طرف یک رنگ یا یک طرف مبدل.

لباس نینجا نه خیلی تنگ هستند و نه خیلی گشاد چون اگر تنگ باشند خون به بدن نمی رسد و لباس های گشاد مانع از کارکرد و ابتکار عمل می گردد.

لباس عملیاتی نینجا از قسمت های زیر تشکیل شده است:

هاکاما : که یک شلوار سنتی زاپنی است

وا-اوبی : کمربند پارچه ای

گا-ایتر : ساق بند

ژاکت

تک کو : ساعد بند

ها اوری (گا ایشی) : چیزی که بروی ژاکت می پوشیدند

نقاب

کوله پشتی پارچه ای

تابی : جوراب های نازک و نرم که در زیر کفش نینجا می پوشیدند

از آنجایی که بیشتر نینجاها کشاورزان معمولی بودند، در محل کار لباس ها را بر روی شانه های خود می پوشیدند. که در حین عملیات به عنوان ماسک استفاده می شد. از آنجایی که نینجا باید به سرعت حرکت می کرد، لباس هایش سبک بود، و نینجا مجبور بود در طول روز مخفی گردد رنگ لباس او باید نامفهوم نا محسوس می بود.

پرمصرف ترین رنگ ها شامل آبی تیره، قرمز تیره، قهوه ای و خاکستری بود، اگرچه مشکی رایج ترین رنگ بود، اما چون در تاریکی به سرعت توجه را جلب می کرد چشم به رنگ تیره و تیرگی در محیط یا پررنگ حساس هست در مراسم مذهبی استفاده می شد. از آبی ساده نیز در تمرین استفاده می شد.

نینجا خطرناک به دو علت قرمز پوشید اگر نور بر آن فرود می آمد رنگ خون می شد با پوشیدن نقاب به صورت افسانه و شیاطین در آن موقع ترس و وحشت را در دل سربازان ایجاد می کرد و در شب استتار عالی داشت قهوه ای تیره به خوبی در کوه ها و در شب پنهان می شد.

چهار کمپ (نینجاهای فصلی) که آموزش های ویژه ای را ارائه می دادند، گاهی اوقات از رنگ زرد یا سفید استفاده می کردند، اما هیچ منبع موثقی اشاره نکرد که لباس دویدن نینجاها نیز زرد بود. ، نوعی کت و شلوار دو تکه که آبی تیره و سبز تیره بود.

کوه های ژاپن که برای استتار در منطقه ها کوهستانی با پوشش گیاهی متراکم استفاده می گردد، معمولا سبز و پوشیده از نوعی درخت چینی با ارتفاع طبیعی است.

بعلاوه گفته می گردد که رنگ سفید در منطقه ها یخی استفاده می شده است، هرچند منبع موثقی وجود ندارد که این موضوع را تایید کند، و از آنجایی که نینجاها در شب کار می کردند و در طول این فرآیند کمتر در فضای خالی و قابل رویت بودند، بعید است رخ داده باشد.

سبک های کارته

گوجو-ریو به وسیله چوجان میاگی ابداع شد به این ترتیب، شرایط های تهاجمی شامل حرکات ضد حمله قوی و حالت های دفاعی است که شامل بلوک های دایره ای صاف بسیار شبیه به جیو جیتسو است. او بعلاوه از نیروها و موقعیت های تنفسی مختلف برای معرفی تکنیک های نرم و سخت برای تشخیص سبک های کاراته استفاده می نماید بعلاوه استفاده از لباس کاراته بعضا متفاوت.

شوتوکان سبک گیچین فوناکوشی است که به وسیله خود خلق شده و نامش را برگرفته از شعری است که او سروده است. فوناکوشی پس از تحصیل در اوکیناوا به توکیو نقل مکان کرد و این سبک را در سال 1938 تأسیس کرد.

این سبک با استفاده از حالت های و تکنیک های خطی، دانش آموزان را قادر می سازد تا از دست ها، آرنج ها، زانوها و پاهای خود برای وارد کردن ضربه قوی به حریف استفاده نمایند. این سبک تا کنون محبوب ترین سبک در دنیا بوده است.

وادوریو پایه سبک شوتوکان بر اصل هماهنگی بدن و دست و پا بوده هینوری اوتسوکا او این سبک کاراته را در سال 1939 ایجاد کرد. در این فرم به جای تمرکز بر رویارویی و بحث، به دانش آموزان آموزش داده می گردد که چگونه بدن را حرکت دهند تا از حملات جلوگیری نمایند. این نوع کاراته ذهنی از ژست های کوچک برای متمایز شدن از سایر اشکال کاراته استفاده می نماید و زمانی که بیشتر تمرین می نماید، تمرکز آن بر حرکات نرم و ضربات است.

شیتو ریو سبک چهارم به نام شیتو ریو در سال 1928 به وسیله کنو مابونی ساخته شد. این سبک کاراته تماماً در خصوص ضربات دقیق است. در این سبک روی تکنیک تاکید زیادی شده است. بنابراین دانش آموزان 50 تکنیک مختلف را از این طریق یاد می گیرند. تاکتیک های پیش فرض مورد استفاده در حمله و دفاع.

برای دریافت هزینه و سایز تماس بگیرید 02634510497 parsrazmtolidi.ir.

منبع: تجارت نیوز
انتشار: 20 خرداد 1401 بروزرسانی: 20 خرداد 1401 گردآورنده: ayrokh.ir شناسه مطلب: 2238

به "سبک های هنرهای رزمی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سبک های هنرهای رزمی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید