آئین نامه 2800 ترجمه است - مجله آیرخ

به گزارش خبرنگاراجتماعی خبرنگاران ،عدم نظارت صحیح درامرساخت وساز وعدم دقت در مرحله گودبرداری باعث شده است تا مردم این روزها درخوف ورجاء این گودبرداری ها باشند.

بنابه این گزارش در برابر ساختمان های بی کیفیتی که در کشورمان ساخته می شوند، رویکردهای متفاوت و گاه متضادی وجود دارد. عده ای معتقدند؛ ریشه مسائل به ضعف اجرای ما در قوانین و آیین نامه ها بر می گردد و اگر بر ااس آنها عمل کنیم، مسئله ای نخواهیم داشت و عده ای دیگر معتقدند؛ حتی در صورت رعایت تمان نکات آیین نامه ها با هم شرایط بهبود نمی یابد زیرا اصولا آیین نامه ها را فاقد کارایی لازم می دانند و اعتقاد دارند که باید طرحی نو در انداخت.

سیامک پورصمد به عنوان از پژوهشگران معتقد است؛ برای نوشتن آیین نامه به ویژه آیین نامه 2800 باید از روش میز لرزه ای استفاده کرد، بنابراین آیین نامه 2800 را که در حال حاضر مبنای مقاومت ساختمان ها در برابر زلزله است، را بی فایده می داند.

وی در گفت وگو با خبرنگار ما اظهارداشت: بحث من این است که ما نیاز نداریم کشف جدیدی برای تدوین آیین نامه داشته باشیم بلکه کافی است نگاهی به تجربه کشورهایی که روی کمربند زلزله قرار دارند و در صورت وقوع کمترین خسارت را متحمل می شوند، داشته باشیم.

آیین نامه 2800 ادعا می نماید که در زلزله های مخرب، در بهترین حالت می تواند جان انسان ها را حفظ کند و ادعایی بیش از این هم ندارد، حال آنکه عدم تخریب خود سازه هم باید مورد توجه قرار گیرد. اگر بخواهیم نگاهی به تجربه کشوری مثل ژاپن داشته باشیم، متوجه می شویم که این کشور آزمایش های خود را بر اساس میز لرزان انجام می دهد و مبنای عمل قرار می دهد.

نامبرده اظهار می دارد:بنابراین ساخت و ساز آنها با میز لرزان محک می خورد اما در کشور ما آیین نامه ها صرفا اقتباسی و ترجمه است. ترجمه تا جایی مطلوب است که اطلاعاتی را در اختیار ما قرار دهد اما این تجارب باید به کار گرفته گردد و تنها به عنوان یک ابزار مورد توجه قرار گیرد نه اینکه مبنای کار ساختمان سازی قرار گیرد.بنابراین ما هم باید راهی را که کشوری مانند ژاپن رفته است، برویم یعنی؛ استفاده از میز لرزان.

وی می افزاید: یکی از اصلی ترین مسائل ما در ساخت و ساز این است که شهرداری حتی مجوز ساخت بر روی گسل ها را هم می دهد در صورتی که در برابر زلزله به شدت آسیب پذیر هستند. حال اگر این مجوز توسط بیمه های خصوصی به سازندگان داده گردد، چون بابت این مجوز و پیامد آن تخریب بخشی یا تلفات جانبی باید هزینه پرداخت کند. در نتیجه حساسیت بیشتری برای صدور پروانه به خرج می دهد. بنابراین کسی باید مجوز بدهد که پای هزینه ها هم بایستد. ضمن اینکه در ادامه کار ساخت و ساز هم بیمه می تواند هم مکانیزم را داشته باشد و به مالک یا سازنده گوشزد کند که اگر بر اساس قوانین عمل نکند، وظیفه ای در قبال تخریب ساختمان ندارد. همین امر سازندگان را به خوب ساختن مجاب می نماید. پورصمد اضاه کرد: صدور مجوز توسط بیمه ها و متعاقب آن نظارت بر حسن اجرای کار باعث می گردد؛ چنانچه ساختمانی خرید و فروش می گردد، خریدار می تواند در صورت بروز مشکل به بیمه مربوطه مراجعه و حقش را مطالبه کند.

وی در پاسخ در به این سوال که آیا خود بیمه صلاحیت تایید ساختمان از نظر فنی را دارد؟ گفت: بیمه ها می تواند یک تیم قوی را انتخاب و به وسیله این تیم فنی ساختمان را کنترل نمایند چرا که ضعف کارشناسان باعث خسارت به بیمه می گردد. نباید فراموش کنیم؛ بیمه خصوصی قیمت را افزایش می دهد اما کیفیت را تضمین می نماید اما با این روش که پیش می رویم و هر روز یک نفر را مقصر می دانیم به هیچ جایی نمی رسیم در حالی که اینها مقصر اصلی نیستند.