آشکاری فقر و نداری با چند دقیقه خواب ناآرام

به گزارش مجله آیرخ، سرمای زمستان و نداشتن پول کافی برای یک خواب راحت حتی در یک مسافرخانه، چهره زمخت فقر را نه تنها به رخ اتوبوس خوابان مرکز کشانده بلکه مشهودتر شدن فقر و بی خانمانی را به جامعه هم نشان می دهد. 12 تا 25 هزار تومان پرداخت می کنند و اتوبوس های 24 ساعته تهران سقفی می شود برای چند دقیقه خواب ناآرام و مقطعی شان.

آشکاری فقر و نداری با چند دقیقه خواب ناآرام

سیدحسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در گفت وگو با خبرنگاران، با بیان اینکه موضوع اتوبوس خوابی که امسال نمود بیشتری پیدا کرده حاصل چند عامل و چند متغیر است، اظهار می کند: بی شک فقر یکی از مهم ترین عوامل موثر بر افزایش این پدیده است؛ اگر فردی مسافر باشد و وضع مالی خوبی داشته باشد، طبیعتا سراغ اتوبوس خوابی نمی رود. اگر فردی همراهِ بیمار باشد و وضع مالی خوبی داشته باشد، اتوبوس خواب نمی شود. اگر فرد حداقل سرپناه را داشته باشد به سراغ اتوبوس خوابی نمی رود. حتی افرادی که برای کار فصلی یا هفتگی از شهرستان به تهران می آیند و مجبور هستند شب ها در تهران بمانند، طبیعتا به سراغ اتوبوس نمی فرایند.

وی پدیده اتوبوس خوابی را از چند منظر آسیب شناسی و مورد بررسی قرار می دهد و می گوید: افراد اتوبوس خواب شاید از نظر فرهنگی، سنی، سوابق و شرایط با یکدیگر متفاوت باشند، اما همه آنها یک ویژگی مشترک دارند و آن نداشتن سرپناه در شهر است؛ کنار هم بودن افراد با چنین ویژگی هایی می تواند نگرانی هایی در حوزه افزایش آسیب های اجتماعی در پی داشته باشد، به ویژه اگر برخی از این افراد سابقه جرم و آسیب های اجتماعی مختلفی از جمله سرقت، درگیری در حوزه اعتیاد، تکدی، روابط نامشروع و... را داشته باشند.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران ادامه می دهد: طبیعتا گعده های ناهمگن این چنینی می تواند آسیب های مختلفی را به همراه داشته باشد. معمولا افرادی که چنین شرایطی را (اتوبوس خوابی) مکررا تجربه می کنند عزت نفس شان خدشه دار می شود.

وی با اشاره به تاثیر اتوبوس خوابی بر شرایط روان افراد یادآور می شود: فردی عادی را تصور کنید که در شب خواب بدی را تجربه می کند. فردای آن روز، نشاط و شادابی را در شرایط عادی ندارد، چه برسد به فردی که در اتوبوس می خوابد. قطعا افرادی که در اتوبوس می خوابند، خوابی راحت و آرامش لازم برای خوابیدن را ندارند و به طور کلی پس از مدتی آرامش و سلامت روانی شان تحت الشعاع قرار می گیرد.

موسوی چلک در ادامه به تاثیر اتوبوس خوابی و پیامی که این پدیده به جامعه می دهد اشاره می کند و می افزاید: اتوبوس خوابی نشان از مشهودتر شدن فقر و بی خانمانی، بی ثباتی یا تزلزل در خانواده، کاهش مسئولیت اجتماعی و عمیق تر شدن مشکلاتی که خود را به شکل اتوبوس خوابی نشان می دهد، است.

به گفته وی، اتوبوس خواب ها چند گروه هستند و طبیعتا برای مدیریت این افراد نه تنها مدیریت شهری، بلکه سازمان های مرتبط دیگر نیز باید در این زمینه همکاری داشته باشند. به طور مثال اگر افرادی به دلیل فقر و نداری مجبور به اتوبوس خوابی هستند، اگر فرد دارای معلولیتی است که کسی را ندارد و... طبیعتا باید سازمان های مسئول همکاری لازم را داشته باشند، به طوریکه بلافاصله بعد از شناسایی، این افراد به سازمان های مربوطه ارجاع شوند.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران خاطرنشان می کند: هرچند که شهرداری در حوزه مدیریت شهری به دلیل مسئولیت هایی که در زمینه بی خانمانی برعهده دارد، گرمخانه ها و سامان سراهایی را تاسیس کرده، اما اتوبوس برای شهرداری می تواند وسیله ای برای انتقال افراد بی خانمان به مکانی که بتوانند در آنجا استراحت کنند، است.

موسوی چلک با استناد به اصل 21 و 29 قانون اساسی، یکی از وظایف حاکمیت را رسیدگی به فقرا می داند و معتقد است که شهرداری با همکاری فرمانداری و سازمان هایی که در مصوبه سال 1387 شورای عالی اداری هستند، می توانند برنامه ریزی کرده و با استفاده از همه ظرفیت ها، حتی خیرین و سازمان های غیردولتی شرایطی فراهم کنند تا اتوبوس خوابی به یک پدیده نو مستمر تبدیل نشود.

وی با تاکید بر اینکه بسیاری از کشورهایی که با چنین شرایطی روبرو بودند، دولت ها خود را بی تفاوت در مقابل این افراد ندانستند، می افزاید: لذا ممکن است دیده بانی جامعه و دیده بانی پدیده های اجتماعی نیازمند بازنگری در برنامه ها باشد.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با تاکید بر اینکه اتوبوس خوابی یکی از پدیده هایی است که عمدتا به دلیل فقر، نابسامانی خانواده و... به وجود می آید، تصریح می کند: اتوبوس خوابی در کشوری با این همه منابع و با این میزان ظرفیت بالفعل و بالقوه، نهایت شرمندگی در قبال مردم اش است. نباید خود را قانع کنیم که اتوبوسی برای خواب این افراد وجود دارد. شان و عزت نفس مردم ایران را آنقدر تقلیل ندهیم و پایین نیاوریم.

وی با بیان اینکه تحریم ها و سیاست کشورهای بیگانه را نفی نمی کنم، معتقد است که بخش عمده ای از این شرایط محصول بد مدیریت شدن حوزه اقتصاد، نادیده گرفته شدن دیدگاه های کارشناسی، به کار گرفتن مدیران غیرمتخصص و محصول نادیده گرفتن جمعیتی است که فکر می کنیم خودشان مقصر چنین شرایطی هستند. ما در چنین شرایطی اگر نگاه منصفانه ای داشته باشیم باید ببینیم مدیریت و دولت به معنای عام چه کرده که چنین شرایطی ایجاد شده است؟ خانواده چه نقشی داشته و اتوبوس خواب ها چه نقشی دارند؟ اما ما پدیده اتوبوس خوابی را فقط به فرد تقلیل ندهیم، تقلیل دادن این پدیده، عوامل و دلایل توسعه آن به معنی فرار از مسئولیت و فرافکنی مسئولان است.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 2 اسفند 1400 بروزرسانی: 2 اسفند 1400 گردآورنده: ayrokh.ir شناسه مطلب: 2143

به "آشکاری فقر و نداری با چند دقیقه خواب ناآرام" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آشکاری فقر و نداری با چند دقیقه خواب ناآرام"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید