کشف فسیل خوک دوران ژوراسیک
به گزارش مجله آیرخ، حیوان عجیبی که در دوران پرمین و تریاس در زمین پرسه می زد و از بزرگترین رویداد فاجعه بار آن موقع جان سالم به در برد.
یک فسیل نو نشان داده است، بیل خزنده (Lystrosaurus) که به آن خوک دوران ژوراسیک می گویند، دو عاج و یک پوزه داشته است و بعلاوه تعیین شده است که از چه چیز هایی تغذیه می نموده است.
یک مطالعه اخیر بر روی یک مجموعه فسیلی 250 میلیون ساله که قبلاً از صحرای کارو در آفریقای جنوبی کشف شده است، اسرار مختلفی را از بیل خزنده که با نام بیل سوسمار نیز شناخته می گردد، نشان داده است؛ حیوان عجیبی که در دوران پرمین و تریاس در زمین پرسه می زد و از بزرگترین رویداد فاجعه بار آن موقع جان سالم به در برد.
دانشمندان می گویند جالب توجه است که بیل خزنده شبیه به یک خزنده به نظر می رسیده، اما ویژگی هایی شبیه به پستانداران داشته است.
این حیوان گیاه خواری بوده و بدنی شبیه به خوک امروزی داشته است. بیل خزنده مانند گراز های وحشی امروزی، دو عاج کوچک داشته که احتمالاً برای پاره کردن و بریدن گیاهان سخت استفاده می شده است. علاوه بر این، بیل خزنده به جای دهان، پوزه ای بدون دندان داشته که عاج ها از کناره های آن بیرون می آمدند، البته نه دقیقا در جهت عاج هایی که در گراز دیده می گردد.
به گفته محققان، فسیل های کشف شده در صحرای کارو نشان دهنده یک کشف بسیار نادر است، زیرا قسمت هایی از پوست این بیل خزنده ها حفظ شده است.
بیل خزنده یک بازمانده باورنکردنی بوده است
11 سال از کشف اولین فسیل بیل خزنده در صحرای کارو می گذرد. از آن موقع در مجموع 170 نمونه ماقبل تاریخ از جمله بقایای 8 بیل خزنده در این مکان پیدا شده است و در کمال تعجب، دو تن از این حیوانات حتی پس از گذشت میلیون ها سال از مرگ شان در حالی که قسمت هایی از پوست شان دست نخورده دفن شده بود، پیدا شدند.
اعتقاد بر این است که شرایط بسیار خشک مانند خشکسالی موجب مرگ و فسیل شدن سریع این بیل خزنده های کشف شده، شده است و به علت خشکی بوده که بعضی از قسمت های پوست آن ها آن قدر خشک شده که همراه با استخوان هایشان مومیایی شده است.
فسیل های صحرای کارو نشان می دهد که بسیاری از بیل خزنده ها ممکن است قبل از مرگ شان در جست وجوی غذا و آب در این مکان جمع شده باشند.
یکی از مجذوب نماینده ترین چیز ها در خصوص بیل خزنده ها به عنوان یک گونه این است که ویژگی های پستانداران و خزندگان را با هم داشته اند. به همین علت است که آن ها را به عنوان دَدکمانان (Therapsids) که اجداد مستقیم پستانداران هستند و بعلاوه به عنوان هم کمانان (protomammals) طبقه بندی می شوند.
جالب اینجاست که این گونه در طول زندگی خود توانسته از یک رویداد فاجعه بار بزرگ نیز جان سالم به در ببرد. به عنوان مثال، محققان ادعا می نمایند که 252 میلیون سال پیش، بیش از 70 درصد از حیوانات خشکی روی زمین به علت رویداد های انقراض دسته جمعی در مقیاس انبوه که عمدتاً به وسیله فوران آتشفشان های بزرگ در سیبری ایجاد شده بود، منقرض شدند.
انقراض دسته جمعی نه، اما گرسنگی و تشنگی بیل خزنده ها را منقرض کرد
بیل خزنده ها برای مدت طولانی پس از آن رویداد ها احتمالاً به این علت که در طول دوره نابودی و انقراض دسته جمعی در خواب زمستانی بوده اند، زنده مانده اند. آن ها بعلاوه یکی از اولین حیواناتی هستند که توانایی خواب زمستانی را داشته اند. علاوه بر این، بیل خزنده ها نه تنها در آفریقا بلکه در بخش هایی از آسیا (هند و چین) و قطب جنوب نیز زندگی می نموده اند.
در سال های پس از انقراض دسته جمعی، زمین مراحل مختلفی از تغییرات آب و هوایی را پشت سر گذاشت و بیل خزنده ها عمدتاً تحت تأثیر خشکسالی قرار گرفتند که منجر به کمبود غذا و آب شد. وقوع مکرر خشکسالی بر جمعیت آن ها تأثیر نامطلوب گذاشت و در نهایت باعث انقراض آن ها شد.
پیا ویگلیتی یک دیرینه شناس در موزه فیلد در شیکاگو و یکی از نویسندگان این مطالعه می گوید: همانطور که امروز در جریان گرم شدن کره زمین مشاهده می کنیم، به نظر می رسد که گرمایش زمین احتمال رخداد های شدید را افزایش می دهد. این ممکن است همان چیزی باشد که در تریاس اولیه اتفاق افتاده است و این خشکسالی های مکرر بیشتر اتفاق می افتاده اند.
این مطالعه در مجلات علمی Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology منتشر شده است.
منبع: فرادید