سازمان های غیردولتی ضد چینی آمریکا در آسیای مرکزی - مجله آیرخ

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، به نقل از پورتال آسیای مرکزی، جنگ تجاری ایالات متحده و چین در حال خاتمه یافتن است. حال طرفین مشغول تدوین توافقنامه های صلح می باشند. در طول سال 2019 یکی از وظایف مهم ایالات متحده فشار حداکثر بر پکن در تمام جهات ممکن بود. از جمله به وسیله شرکای چین در آسیای مرکزی: قزاقستان و قرقیزستان. مهمترین سلاح در این مبارزه سیستم منطقه ای سازمان های غیردولتی بود که تحت کنترل واشنگتن بودند.

این کار شامل شکل گیری یک تصویر منفی از چین به وسیله تبلیغ مساله سین کیانگ و اقلیت های قومی و همچنین ترویج مضامین سنتی تهدید گسترش چین در کشورهای همسایه بود. در این فتار هدف دفاع یا محکوم کردن سیاست های چین در منطقه نمی باشد. بلکه هدف تنها ارزیابی فعالیت های کمپین اطلاعاتی، روش ها و اثربخشی آن می باشد.

در چهارچوب کمپین ضد چینی، می توان سه حوزه را تعیین کرد که با یاری سازمان های غیردولتی اجرایی شدند: فشار اطلاعاتی به وسیله رسانه ها، رویدادهای عمومی و سخنرانی های مستقیم همراه با خشونت و ناآرامی.

روابط سیاه

در هرگونه فعالیت اطلاعاتی، مطبوعات نقش اساسی دارند. در اینجا مطبوعات توجه مخاطبان را به موضوعات پراهمیتی چون: تأثیر چین بر اقتصاد منطقه، وضعیت اویغورها و سایر اقلیت های ملی در سین کیانگ جلب می کردند.

محتوای اصلی ضد چینی اغلب به طور مستقیم توسط سایت های غربی در منطقه منتشر می شوند: Azattyk (شعبه رادیو آزادی، ایالات متحده) و currenttime (شرکت تابعه آزادی). به میزان کمتری، موسسه جنگ و صلح (بریتانیا) و Eurasia.net (بنیاد سوروس).

مرحله بعدی، توزیع محتوا به وسیله رسانه های منطقه ای می باشد، زیرا ایالات متحده سرمایه گذاری زیادی در تأمین مالی رسانه های آسیای مرکزی انجام می دهد. در قرقیزستان، 5 میلیون دلار به وسیله USAID در اپراتور پروژه سازمان غیردولتی اینترنیوز، گیرندگان سایت های کلوپ، کاکتوس مدیا و تعدادی از رسانه های دیگر برای این اهداف اختصاص داده شد. در سال 2018، این آژانس آمریکایی از افتتاح یک برنامه برای تامین یاری هزینه اضافی برای همکاری با رسانه ها در سراسر آسیای مرکزی به مبلغ 15 میلیون دلار اطلاع داد، که جزئیات آن فاش نشده است.

به هر طریق، در طی سال 2019 ، تعداد تبلیغات منفی درباره چین به طور نامتناسبی در تعدادی از رسانه ها افزایش یافت. به عنوان مثال، کاکتوس مدیا که در بالا به آن اشاره شد، در ژانویه تا فوریه 2019 با جدیت بیشتری به موضوع چین پرداخته است. در طی این مدت 62٪ از نشریات منفی بودند، و 51٪ به سخنرانی های ضد چینی در بیشکک اختصاص داده شده بودند. نسبت اخبار مثبت و خنثی مربوط به چین حدود 7٪ بوده است.

سایت کلوپ نیز ماهیت مشابهی از این اخبار را در طول سال داشه است. 48٪ از نشریات مربوط به چین و سیاست چین حاوی اطلاعات منفی بوده، و 39٪ نیز به انتقاد از وضعیت اقوام کوچک در سین کیانگ و اقدامات ضد چینی در قرقیزستان اختصاص داشتند. سهم رویدادهای مثبت و اطلاعات در نمونه مورد مطالعه تنها 8٪ بوده است.

علاوه بر این، علیرغم علاقه شدید روزنامه نگاران به رویدادهای محلی در سین کیانگ، اخبار سایر مناطق چین، به ویژه موارد مرتبط با اقتصاد و برنامه فضایی، عملاً تحت پوشش نبوده است.

سخنرانان سازمان های غیردولتی

در قزاقستان، سازمان های غیردولتی نقش مهمی در شکل دادن به تصویر رسانه ای پیرامون چین ایفا کردند. به عنوان مثال، ابتکار حقوقی بین المللی (بنیاد سوروس و FreedomHouse) و آتاژورت یریک تیلری (داوطلبان میهن) نقش مهمی در ترویج مساله سین کیانگ داشته اند.

هر دو سازمان کنفرانس ها و رفعالیت های مطبوعاتی را در قزاقستان و قرقیزستان برگزار نموده و از سیاست های داخلی چین انتقاد نموده و پکن را به آزار و اذیت قومی قزاق ها و قرقیزها متهم می نمایند. در واقع، سازمان های قومی بر این باورند که این فعالیت به نفع هموطنان در چین نبوده، بلکه بیش از عمل، تنها سر و صدا ایجاد می کند. اما این سازمان های غیردولتی از پشتیبانی بسیار خوبی در خارج برخوردار هستند.

آتاژورت یک پروژه طولانی مدت با هدف ترویج مضامین سین کیانگ است که توسط واشنگتن پشتیبانی می گردد. کار این سازمان غیردولتی شخصاً توسط آلیس ولز، معاون وزیر خارجه در امور آسیای جنوب و آسیای مرکزی کنترل می گردد. ثبت این سازمان در قزاقستان مستقیماً توسط سفارت ایالات متحده انجام شده است. نماینده و وکیل این سازمان غیردولتی، آیمان عُمرُووا مدتها است که از پشتیبانی مالی سفارت آمریکا برخوردار است و در سال 2018 جایزه معتبر آمریکا را از دست ملانیا ترامپ دریافت کرد.

همچنین، جین بونین، شهروند ایالات متحده، که در زمینه مسائل اویغور تخصص دارد و یک کارزار اطلاع رسانی علیه چین را برعهده دارد و بودجه برای پروژه های منطقه را جمع می نماید، با آتاژورت و بنیاد سوروس کار می نماید. او همچنین به بیشکک سفر نموده، و به ایجاد کمیته حمایت از قرقیزهای چین یاری کرد.

سازمان های مردم نهاد محلی نیز در قرقیزستان کارهایی را انجام داده اند. یِوگِنیا میخایلُووا، کارشناس رسانه، این موضوع را در مطالعه اخیر خود در خصوص کمپین ضد چینی گفت: عموما کسانی چین را به طور علنی مورد انتقاد قرار می دهند که با سازمان های غیرانتفاعی در قرقیزستان ارتباط داشته، و حمایت مالی از ایالات متحده و چندین کشور اتحادیه اروپا از جمله انگلستان دریافت می نمایند.

از جمله نمونه های خاص، می توان به ادیل بایسلوف اشاره نمود، که در آن موقع رئیس سازمان غیردولتی دموکراسی و حقوق شهروندی بود (USAID و بنیاد سوروس)، که رسما از بیشکک خواهان شد تا در رابطه با اوضاع سین کیانگ تحریم هایی را علیه چین اعمال کند.

بایسلوف خیلی زود به مسئولیت دیپلماتیکی تغییر سمت داد، بنابراین نتوانست پوچ بودن پیشنهادات خود را از دیدگاه منافع قرقیزستان درک کند. با این حال، او با آنها صحبت کرد.

تظاهرات ضد چینی

یک کارزار اطلاع رسانی قدرتمند با تظاهرات گسترده علیه چین در منطقه راهنمایی می شد، که برگزارنمایندگان آن کوشش کردند تا آن را به صورت عمومی و خودجوش جلوه دهند.

با این حال، به عنوان مثال، در تظاهرات قزاقستانی ها در سپتامبر 2019 ، نقش ائتلاف ابتکارات مدنی، که بازداشت 50 تن از فعالان خود را در جریان تظاهرات های غیر مجاز رسما گفت، کاملاً مشهود است. تعیین شد که در این جنبش، اویان ، قزاقستان ، اصلاح وزارت کشور و سایر گروهک های شرکت نماینده در شورش های ضد دولتی در قزاقستان شرکت داشتند، که آشکارا توسط نمایندگان سازمان های غیردولتی هوادار آمریکایی رهبری می شدند.

در قرقیزستان این ارتباطلات کمتر آشکار شده است. به عنوان مثال، در پشت سخنرانی های دسامبر-ژانویه 2018، 2019 در بیشکک به طور رسمی گروه ملی گرایان کرُک چورُو قرار داشت. با این حال، روزنامه نگاران کنجکاو قرقیز دریافتند که جین بونین، کارشناس آمریکایی، که در بالا به آن اشاره شد، در طی سخنرانی ها در بیشکک حضور داشت. علاوه بر این، معلوم شد که وی در دایره ارتباطات اسپاسکا گاتزینسکا، رئیس بدنام بخش اوراسیایی اداره ملی بنیاد دموکراسی ملی آمریکا (NED) قرار داشت که جلسات پنهانی وی با نمایندگان اپوزیسیون قزاقستان و قرقیزستان به اصطلاح به دروازه گاتزینسکا معروف شد.

شخص دیگری که درگیر این رسوایی بود، نیز با شورش ها مرتبط شد - عادل توردوکولوف، سیاستمدار مشهور اپوزیسیون و نماینده جامعه سازمان های غیردولتی. برگزارنمایندگان شورش ها، از پیشرفت راهپیمایی ضد چینی در بیشکک وی را تلفنی آگاه کردند و همو بعداً بازداشت آنها را به مطبوعات گفت.

توردوکولوف، در پاسخ به سوال خبرنگاران درمورد دلیل چنین تماس های زیادی، گفت که او قصد داشت در دادگاه از بازداشت شدگان دفاع کند. با این حال، در رزومه رسمی وی، هیچ اثری از تحصیلات حقوقی یا مجوز وکالت پیدا نشده است.

در شورش های سلطان ساری نیز ارتباط با سازمان های غیردولتی قابل مشاهده است، که طی آن حدود 20 نفر که عمدتا کارگران چینی از معدن طلای محلی بودند، زخمی شدند. سپس مقامات گفتند که در درگیری افراد ناشناسی غیر از ساکنان محلی مشارکت داشتند و تحقیقات شروع شده است.

با این حال، اِلری بیتیکچی، ناشر (با نام واقعی نازیک بیک کادیرماشف) طی یک سخنرانی احساسی، با جستجوی عاملان این درگیری های جمعی مخالفت نموده و اعلام تحقیقات را فراخوان انتقام جویانه علیه مردم خود خواند. شرح دلیل ترس او سخت است، اگر که خودش هیچ ارتباطی با این داستان نداشته باشد.

همین فرد در سال 2016-2017 در کمپینی به مناسبت سالگرد قیام هفت آب (سِمیرِچ) 1916 که برای تحریکات ضد روسی و اتهامات نئوکولونیالیسم به مسکو شکل گرفت، نقش اساسی را در این کار بازی کرد. فعالیت های کادیرماشف حمایت خود را از سازمان غیر دولتی آیگینه که با حمایت رهبری بنیاد سوروس در قرقیزستان ایجاد شده و کار می نماید، دریافت کرد. نمی توان این قضیه را رد کرد که اکنون نیز همکاری ها ادامه دارد - البته درمورد موضوعات دیگر.

به طور کلی، وقایع در سلطان ساری سؤالات بسیاری را ایجاد نموده است. به ویژه، تحقیقات از طرف مقامات نشان داد که در درگیری های کوی تاش، که مطبوعات شرکت نمایندگان دروازه گاتزینسکا را در شکل گیری آن متهم کردند، همان افراد درگیر در معدن طلا مشاهده شده است.

بعضی از نشریات عجله دارند که درباره ارتباط اثبات شده این وقایع صحبت نمایند، با این حال، به نظر، این وضعیت احتیاج به آنالیز نسخه ردپای خارجی نیز دارد.

دستاورد کمپین

سازمان های غیردولتی هوادار آمریکا در منطقه پیروز به ایجاد زمینه اطلاعاتی نسبتاً قوی شده اند. خصوصاً کار آتاژورت با مشارکت عمرووا و بونین، در رابطه با استفاده از مهاجران اهل سین کیانگ، که به شدت احتیاج به حمایت در مکان جدید داشتند و آزادانه داستان های احساسی و ترسناک راجع به زندگی در وطن خود می گفتند، مؤثر بود.

چین هراسی، که از ویژگی های آسیای مرکزی است، پس از تاریخ واگذاری بعضی سرزمین های تاجیکستان به چین، کار را راحت تر کرد.

قربانیان، پروژه های سرمایه گذاری چین در منطقه بودند، از جمله افتتاح گروهی از شرکت های چینی در قزاقستان که در پس زمینه این شور و هیجانات لغو شد. اکنون آنها سعی در استفاده از زمینه اطلاعاتی برای مختل کردن پروژه شهر ایمن در نور سلطان و آلماتی دارند که پیمانکاران چینی در آن شرکت می نمایند. منتقدان سعی در ارتباط دادن فناوری های جدید با روش های کنترل پلیس دارند. با این حال، پیامدهای سیاسی گسترده تری حاصل نشد. روابط مالی قوی قزاقستان و قرقیزستان با چین و اشتباهات استراتژیک در اینجا نقش مهمی داشت. کوشش برای استفاده از افراد و ساختارهای مشابه در مبارزات ضد چینی و ضد دولتی منجر به بی اعتبار شدن هر دو مشارکت نماینده و همچنین خود شخصیت ها شد. در حقیقت، این امر به روشنی در نمونه توردوکولوف یا رهبران اویان- قزاقستان به وضوح قابل مشاهده است.

با این حال، شغل اکثر این افراد هنوز حفظ شده است ، و به نظر می رسد، اوج جنگ، جنگ تجاری ایالات متحده و چین است. آیمان عمرووا ، که با آتاژورت همکاری داشته و از حمایت آمریکا از پروژه های خود برخوردار بود، به مجمع عمومی ریاست جمهوری قزاقستان پیوست. اِدیل بایسالوف - سفیر قرقیزستان در انگلیس شد. در پرونده شورش ها از توردوکولوف بازپرسی شد، اما دستگیر نشد. پس از دستگیری رئیس جمهور سابق آتامبایف، او به عنوان یکی از رهبران واقعی اپوزیسیون حزب سوسیال دموکرات قرقیزستان شناخته شد و از نفوذ سیاسی چشمگیری برخوردار شد.

این افراد در پست های جدید از چه کسانی دفاع خواهند کرد؟ آیا آنها برای منافع آمریکا در خصوص مساله چین یا مساله دیگری لابی نخواهند کرد؟